Servis soforunun gozlukleri sise dibi gibiydi.

Birden dunyayi ne kadar net gordugunu dusundum. Bana baksaniza sadece iki bucukla ne kadar net goruyorum dunyayi. Karanlik daha karanlik aydinlik ise daha aydinlik. Her sey daha buyuk, daha kocaman. Bazi komplekslerim gitti desem yeridir.
Hakli kompleksler tabi bunlar. Aslinda istedigim ne oldu? Bir gun listesini yapip yuzdeye vurmaliyim. Yuzde biri gececegini dusunmuyorun dusunun yani isteklerim oyle boyle degil. İnsan olarak istemek benimde hakkim. Ne demisler isteyenin bir yuzu kara istemeyen zenci. Simdi ayrimcilik yaptigimi biliyorum. İrklar arasi butunlugu bozdum. Simdi polis gelir bildirir haddimi bana. Kurtulma ihtimalim bile var. Allahtan bas bakani serpistirmedim araya. Bu ne diye soranlaraysa bakiniz kelime ayri.
Yolun yarisina gelmedik. Acilir kapinin yanindayim. Pek rahat degil ama servislerde herkesin yeri vardir simdi dagdan gelip bagdakini kovmak gibi olmasin.
Bu insan oglu nereye gidiyor diye soruyorum kendime. Her yerde bir ayaklanma, her yerde bir kavga. İnsanlar acikmis yillardir siddete. Bireysel siddet diyorum ulkeleri karistirmadim. Mesela sessiz sakin ben, soyle kocaman ayaklansak ta soyle siddetin dibine vursam diyorum. Simdi bu cumlelerde beni zanli yapar. Zaten su sosyal siteler de yazilanlarda tuhaf. Birde delil kullanilmalari var ya. Falancaya birsey oldu “aa zaten feysbukta/tivitirda yazmis belliydi” olay bu kadar basit. Yarin bir gun beni katir teperse blogumda yazdigim seyler beni intihara meyilli gosterir mi? Bu adam olmus diger taraftan yaziyor mu derler?
Parmaklarim agridi yol bitmedi. Gozluklerine bayildigim sofor. Koca OGS yazisini gorrmeyip son anda direksiyonu kirip arkadaki manali korna esliginde bizi kendimize getirdigin icin tesekkurler. Sana emanetiz