Çok açık değil mi? Nasıl da bellemişiz korkuyu karanlığa, şiddeti, öfkeyi. Öyle bir delalet düşmüşüz ki kendimizden korkar olmuşuz. Oysa karanlık gerçek seni anlatan, gerçek senle konuşan. Oysa o kadar korkutucu gelmişiz ki kendimize hepsini karanlığa maletmişiz. Ne kadar düşünsek ne kadar taşınsak içinden çıkamadığımız bir olay. Kendimizden korkumuz.
Siyahtan?
—
yazar:
Siz ne düşünüyorsunuz?