işte ikinci günümde sonlandı. ofiste kös kös otururken cansıkıntısından bi haller olmuştu ki müdürlerim beni alıp teni bir projeye taşıdı. yahu yine beşiktaştan kurtulamadım, evime on beş dakika yürüme mesafesine beni getirip bıraktılar…ben ki ne gezme umutlarıyla başlamıştım bu işe… hani biraz da iyi olmadı desem yalan olurdu. şimdi ayın 15 günü burada 15 günü dışarıda dolanıp duracağım… eğer cuma bilgisayar işimi halledebilirlerse sanıyorum ki kısa zamanda blog sahalarına geri dönecileceğim 🙂
son durum
—
yazar:
Yorumlar
“son durum” için 2 yanıt
-
oooh eni iş..yeni hayat demek..tadını çıkar:P
-
tat yerine pestil çıkıyor kuzum 🙂
Siz ne düşünüyorsunuz?