Siki bir ocak ayiydi. Yazmaya firsat olmadi, firsat oldugunda ise derman kalmadi. Subatla birlikte elbette hicbir sey degismedi. Bu yaziyi da dunyanin en buyuk icadi(!) metrobusten yaziyorum. Teknoloji budur iste.
Neyse ben bir yandan tembellik yaparken bir baktim blogta cok calistigindan olasagerek kendine izin vermis. Saygi ile karsiliyorum tabi. Dinlenmek onun da hakki. Velhasil kelam yavas yavas geri donme vakti. Yani en azindan oyle dusunuyorum.
Subat geldi hos geldi ley ley lumlum ley
—
yazar:
Yorumlar
“Subat geldi hos geldi ley ley lumlum ley” için 5 yanıt
-
hoşgeldin..
-
hoşbulduk zoi…
-
-
canımmmmsın kda =)) bloglar sustu biz konuştuk ocak ayı boyunca,değil mi değil mi,seni çok ama çok seven blog dostun sophieeee 🙂
-
bloglar sussada biz susmayacağız sophieee! 🙂
-
-
ıhhh..kımm ama cicero ne der bayım :p
cicero : aferin kızım sana aferin.
Siz ne düşünüyorsunuz?