gözlerim kanlandı. kelimeler alyuvarlarımda. hücrelerim esnemeyle dolu. bir bitkinlik tortusu kazınmayı bekliyor bedenimden. ah benliğim! sayısız düşünceler ardında perperişan. şifasız bir hastalığın kifayetsiz bir ömrün tükenişi. ne kadar uzaksınız ellerimdeki karıncalar, dizlerime bulaşmaya çalışan ortaklarınız. kaç kez susacak bilinmezliğe doğru…
ev tanrı dedi ki, kimsenin duymadığı bir şekilde… salyangozun kiritlendiği, zarın titremediği anda…
hurafeler esti kelimelerde ve inançsızlıkla dövüldü toprak…
herşey yalan…
bitkinlik, hastalık, varoluştan olak düşünceler…
artık son kelimeyi yazmalıyım… ellerim yapışmış… gözlerimde siyah bir gözlük ve bir sıkkınlık midemi kelepçe gibi sarmakta… yiyemiyorum, içemiyorum… zaman dövmeye devam ettikçe bedenimi, donsuz kalmış çocuklar gibi üşüyorum…
tutun şimdi
her kimseniz
her neyseniz
yanınıza geliyorum…
…
Siz ne düşünüyorsunuz?