Etiket: Fiili Yalnızlığımın Geçit Törenleri

  • Çöküyorum günden güne ve bunun farkındayım. Hayaletler üzerime yürüyor Ya da sizin tabirinizle insanlar. Soluk alamadığımı hissediyorum sürekli bir yerlere çarptığımı. çatlamış vücudumu bu çarpmaların şiddetine adıyorum ve ağlıyorum içimden dolan hazlar içimde dolan cümleler kuşkusuz kaygan. Biliyorum sessizliğim bozacak bu satırları ve yanında uzanacağım aydınlık cümlelerimin ulaşacağı yer, ama ben çırpınışına boğulurken hüviyetimin sonsuza…

  • Bu gün umutsuluğumun kaçıncı günü. Damarlarım ne kadar zamandır taşımakta hüzünler silsilesini sessizce. Haykırışlarımın ilk günü. Bu gün, kurumuş göz bebeklerim, odamın duvarından sarkan hayaletlerin oluşturduğu benliğim… bu gün berber çocuğun geleceği gün. Gözlerim çökmüş, bedenim bir tarla korkuluğundan farksız, iskeletime yapışmış üst derim. Her şey hayaletlerden ibaret. Hatırlamakta zorluk çektiğim ruhlardan. Uzaktan uzanan babam,…

  • Aslı – Yardımcı Olmuyor altı Fiili Yalnızlığımın Geçit Törenleri

    kelimeler bazen doğruları söyler, dilin kıvrak yalanlarına inat. gökyüzü karamıştır, odanın duvarında, parıldayan sokak lambasının yansıması çocukluk korkularımız gibi çöker üzerimize. sığındığımız herşey düşmandan başka birşey değildir… hayatta bir biz varızdır… hek dost ve tek düşman… oldum olası Aslıyı sevmişimdir, tüm övgüleri kaldırabilecek başladığınan beri aynı çizgide sapmadan yürüyerek hayranlığıma hyranlık katan nadide insanlardan biridir…

  • Fiili Yalnızlığımın Geçit Törenleri

    Keskin salak gülümsememi çıkarmalıyım artık yüzümden. Hayata her gün yeni bir umutla başlamak; ruhsuz, suratsız, kişisel albenilerden çok, vasıfsız insan topluluklarının parçası olmaktan alı koymalıyım kendimi. Her şey biraz daha karanlığa itiyor beni. Karanlık yaklaştıkça benliğime açılan kapılardan bir bir giriyorum. Saf beyazın huzuru orada. Sarı benekli odamın duvarlarında hayaletler görüyorum. Soğumaya başlayan odamın içersinde…