Micmacs à tire-larigot
Oldukça eğlenceli bir filmle Jean-Pierre Jeunet yine karşımızda. Film 2009 yapımı Jean-Pierre Jeunet’un son filmi olma özelliğini hala taşımakta. Bu zamana kadar neden izlemedim, bir köşede gözüme çarpmasına rağmen neden elimin tersi ile ittim anlamıyorum. Film gerçekten oldukça başarılı. Öncelikle filmin renklerine bayıldığımı söyleyebilirim. Öyle renkler vardı ki, sanki filmde biraz animasyon havası estiriyordu. Karakterler çok güzel karikatürize edilmişti. Her bir karakter kendine özgü özellikleri ile karşımıza geliyordu. Karakterlerin her biri de abartı olmasına rağmen bunu yadırgamıyoruz çünkü hikaye bunu kaldırır vaziyette. Jean-Pierre Jeunet kesinlikle çok güzel bir hikaye ve anlatım yakalamış. Senaryoda bazı yerlerde bizimde bildiğimiz klasik anlatımlar kullanılmış ama göze batmıyor. Bu anlatımları görmekte insanı eğlendiriyor. Ana karakter olan Bazil’in film repliklerini tekrarlaması zaten intikam sürecinde de filmlerden faydalanacağının mesajını veriyor bize. Bunu da görüyoruz. İşleme konan hep plan bir filme tekabül ediyor. Hikaye ise şöyle; Bazil tek başına yaşayan bir gençtir. Tüm hayatı çalıştığı film dükkanında film izlemekle geçmektedir. Bir gece yine film izlerken, sokakta sesler duyar. Kapıdan …