Filmin senaryosunu Chris Sparling yazmış. Chris Sparling aynı zamanda filmin senaristi. Son dönem korku, gerilim filmleri arasından da sıyrılmayı başarıyor. Ancak film sanıyorum Türkiye’de vizyona girmedi. Şöyle bir düşündüğümde zaten Türk sinema izleyicisine pek pek uyduğunu düşünmüyorum filmin.
Film gerilim konusunda başarılı. El kamera kullanımı filmin hikayesi açısından güzel olmuş. Mekan ve mekana uyumlu görsellik oldukça başarılı. Filmin atmosferine kolaylıkla girebiliyorsunuz. Continue reading “The Atticus Institute”→
Film 2011 Sundance film festivalinde, Alfred P. Sloan Bilim Ödülü, Jüri Özel Ödülü almış. Bu filme bilim ödülü verilmeli miydi aslında bu konuda kararsızım. Çünkü film süresi boyunca en fazla on beş dakikalık, bilim kurgu içerek görüntü ve diyaloğa tanık oluyorsunuz. Bunun haricinde film başlı başına bir drama.
Filmin konusu aslında bilindik. Çocukluğumdan bu konuya benzeyen bir film hatırlıyorum. Ancak film dramatik yönünün ağır basması yönünden diğer filmden ayrılıyor. Bu sebepten dolayı ikilemde kalan bünyem filme nasıl bir eleştiri yapsın bilemedi.
Rhoda Williams MIT’ye kabul edilmiş zeki bir öğrencidir. Bir akşam kutlama sonunda alkollü araba kullanırken, dikkatini yeni belirmiş olan gezegene vermiştir. Tabi bu dikkatsizlik sonucunda kaza yapar ve hamile bir kadın ile oğlunun ölümüne sebep olur. Ailenin arabayı kullanan babası ise yoğun bakıma kaldırılmıştır.
Rodha bunun üzerine reşit olmadığından dolayı da dört yıl hapis cezası alır. Cezasını çekip eve geri döndüğünde ise vicdan azabı hala geçmemiştir. Bu arada güneşin ardından çıkmış olan gezegen bire bir dünyaya benzemektedir. Bilim adamlarının incelemeleri onları hayrete düşürmüştür. İlk kez televizyonda diğer dünyanın insanlarıyla bağlantı kurarlar. Görürler ki o dünya bu dünyanın alternatifidir. Yada bu dünya o dünyanın. Kendisinden iki tane olduğunu düşünen insanlar bunu merak etmeye başlar.
Rhoda kendisine iş olarak ellerini kullanabileceği bir yer bulur. Bir okulda temizlik görevlisi olarak çalışmaya başlar. Ailesini öldürdüğü, müzik profesörü John Burroughs’ın evine özür dilemek için gider ancak adamın halini görünce bir şey söyleyemez. Kendini temizlik firmasından biriymiş gibi tanıtır ve evde temizliğe başlar. Git geller arasında John, Rhoda sayesinde eski yaşantısına dönmeye başlamıştır. İkili beraber olmaya başlamıştır. Ancak Rhoda’nın da yeni dünyaya gitmek için yaptığı başvuruda kabul edilmiştir.
Rhoda durumu John’a anlatır. John onun gitmemesini ister. Bunun üzerine Rhoda ona gerçekleri söyler ve hala kalmasını isterse kalacağını söyler. Tabi ki John onu kovar.
Rhoda bir televizyon kanalında, paralel evren ve insanların diğer dünyadaki eşlerinden ve kurgularından bahsetmesini ister. Bunun üzerine John’a giderek kendi diğer dünyaya gidiş hakkını verir. John orada kaybettiği ailesini bulabilecektir. John diğer dünyaya gider. Diğer dünyadaki Rhoda ise dünyaya gelir ve ikisi karşılaşır. Kıyafetten anladığım kadarı ile sanırım bu kişi o kazayı hiç yapmamış Rhoda’dır.
Artık bu özete de güvenerek filme bilim kurgudan çok romantik drama diyebilirim. Paralel bir dünyanın çıkması ve bir kaç radyo ve televizyon programı dışında bilimsel konuşmanın olmaması ya da bilim kurgu yönünün az tutulması beni filmde hayal kırıklığına uğrattı. Bunun yanı sıra Gökyüzünde tıpkı dünyaya benzer bir gezegen görmek oldukça tuhaftı. Aslında ay kadar büyük bir şey görmek gök yüzünde oldukça tuhaftı.
Filmin kurgusu oldukça başarılıydı. Oyunculuklarda aynı şekilde başarılı. Ben herhangi bir sırıtmaya rastlamadım. Filmin müzikleri kullanım yerleri güzeldi. Kısacası yine belirteceğim bilim kurgu beklentisi dışında hayal kırıklığına uğratan bir film olmadı beni tabi ki aman aman da bir film değildi.
Özetle, insanın hayatındaki kırılma noktalarına, insanın hayatında verdiği kararlara ve bu olaylarla bağlantılı olarakta ilerlenen yollara, suçluluk duygusu ve kendine olan yabancılığa değinmiş film. Bu arada tüm spekülasyonlara kapılıp kendisinde yeni umutlar yeşertmemek için gözlerini kör etmiş, kulaklarını ise çamaşır suyu ile yıkayarak sağır etmiş yaşlı amcamız filmdeki favorimdi.
Unutmadan da belirtmek lazım ki filmi Fox Searchlight satın almış ve bu sene içerisinde sinemalarda gösterime sokacakmış. Filmin senaristi ise başroldeki güzel kızımız, Brit Marling. Ancak filmdeki karakterimizin 20-21 yaşlarında olması gerekirken yerine bu ablamızın oynaması zaman konusunda tereddütler yaşamama sebep oldu.
Western korku yapma macerasına yenik düşmüş bir film, The Burrowers. Beklentisiz izlendiğinde bile film tatmin edici seviyede değil. Zaten aynı dönemde geçmesi dışında westernlik bir özelliği yok. Yani bildiğimiz westernleri dışında sadece kıyafetler ve dönemi yansıtmaya çalışmalarıyla western damgasını yemiş.
Korku kısmına gelince klasik yaratık korkularından gördüklerimizden farklı bir şey çıkmıyor karşımıza. Toprak altında yaşayan dev yaratıklar insanları yer ve bir grup onu öldürmek sevdiklerini bulmak için yola çıkar. Hikaye bundan, ibaret. Bunun yanında ek bir konusu da yok. Hani biraz film köleliğe göndermeler yapmaya çalışmış gibi ama konu, senaryo o kadar dağınık ki, o kadar havadaki toparlamaya çalışmaktan, konsantre olamıyorsunuz.Koca yaratıkların güneş ışığında eriyip çürümeleri de cabası…
Oyunculuklar mükemmel değil. Gerçi filme oranla pek sırıtmıyor. Filme göre iyi de diyebiliriz.Arada patlayan efektler haricinde korkutucu bir tarafı yok filmin. O da anlık irkilmelerden başka bir şey değil. Yani kısacası film basit ve bekleneni vermeyen cinsten. Zaman kaybı diyebiliriz…
