The Conjuring

Saw, Insidious ile hayatımıza giren James Wan başka bir korku filmi var karşımızda. Ancak bu film için Insidious’u baz alırsam (çünkü Saw bu iki film arasında farklı bir yerde) bu film biraz daha ciddi olmuş. Insidious’tan B-Movie kıvamı yakaladığımı zaten bahsetmiştim. Bu ciddiyet filmin başarısını da beraberinde getirmiş. Film ile ilgili bir çok yorum korkutucu olduğu yönünde.

Tabi ben bu değerlendirmenin dışında tutacağım kendimi. Evet film yer yer korkutuyor olsa da bunu belli klişelerini altında yapıyor. Bu da nasıl olsa olanı biteni tahmin edeceğiz hissi yaratıyor insanda. İster istemez filme bir başka açıyla bakmamı sağladı bu durum.

Peki filmde ne vardı? Kötü ruhu barındıran bir bebek, içine şeytan giren bir kadın, şeytan çıkartma ayını, yeni taşınılan evdeki olaylar. Tüm bu klişeleri aslında yönetmen iyi bir araya getirmiş ve kurgulamış. Aslında filmin en önemli özelliği, izlenebilirliğinin en önemli noktası olmuş. Filmin ciddiyeti abuk sabuk yerlerde kullanılmayan ses ve görsel efektler de filmin korkutması için önemli bir etken olmuş. Hal böyle olunca son dönemin en başarılı korku filmlerinden biri çıkmış ortaya.

Film korkunç bir bebeğin hikayesi ile başlar. Olayı yaşayanlar bebeğin bu hallerini anlatırlar. Bebeği dışarı atarlar ama bebek geri gelir. Evde garip olaylar devam eder. bu bebekten kurtulmak için ise bu işlerle uğraşan Warren ailesini bulurlar. Ancak film bu noktaya çok fazla odaklanmaz.

Perron ailesi çocukları ile bilikte yeni bir eve taşınırlar. Her zamanki gibi ucuz bir evdir bu ev. Daha eve yerleşir yerleşmez bazı tıkırtılar duyarlar. Bu sırada merdiven altında bir dolaptan inişi kapatılmış evin altına inen bir merdiven bulurlar. Aşağı inip bakarlar. Eski yaşayan ailelerden kalma eşyalar bulurlar burada. Aslında her şey normal gibi gözükmektedir.

Bir süre sonra evdeki garip faaliyetlerde artış olur. Çocuklar bir garip davranmaya başlar. En küçük çocuk kendine hayali bir arkadaş edinir. Yani bildiğimiz ve izlediğimiz her türlü musibet aileye dadanmıştır. Paraları olmadığı için evlerini değiştiremeyen aile salonda birlikte kalmaya başlar. Tabi filmin bu kısmında ailenin birbirine inanmaması faslı var, Ahhal’tan bu durum kısa kesilmiş.

En sonunda evin annesi Carolyn Perron bu konuda ünlü olan Lorraine ve Ed Warren’in yanına gelir. Lorraine ve Ed üniversitede ders vermektedirler. Kendilerine bu gibi olaylardan çok başvuran olduğu için Ed, Carolyn’u pek kale almaz. Ancak Lorraine bunun üzerinde durur. Onda bir şeyler hisseder.

 Lorraine ve Ed Warren evi incelemeye gelirler. Lorraine gerçektende evde bir şeylerin olduğunu hisseder. Bu arada Lorraine doğa üstü şeyleri görüp hissedebilmektedir. Hemen hazırlık yaparlar fotoğraf makinelerini, kameraları köşelere koyarlar bir polis ve asistanları eşliğinde beklemeye başlarlar. Tabi gece ayrısı 3.33 olduğunda hayaletler ortalıkta dolanmaya başlar. Tabi ruhların dürtülmesi onları kızdırır ve kötü ruh Carolyn içine girer.

Bu arada Lorraine evin hayaletlenmesinin sebebini çözmüştür. Evde bulunana kadın çocuklarını öldürmüştür ve her gece aynı saatte olaylar tekrar yaşanmaktadır. Carolyn’in içine giren kötü ruhta onun çocuklarını alır ve öldürmeye çalışır. Bu duruma  Lorraine ve Ed karşı çıkar. Şeytan çıkarma izni çıkmadığı için zorda kalması sebebi ile Ed şeytan çıkarma işlemini yapar. Ancak bu kötü ruh  Lorraine ve Ed’in evinde tuttukları filmin başındaki kötü bebek yardımı ile onarın kızına da kötülük yapmaya başlar.

Filmin kurgusunun başarılı olduğunu söylemiştim. Klişelerin bir araya başarılı bir şekilde toplanması benim gibi üç öğün korku filmi tüketen biri için korkutucu gözükmese de, normal izleyiciler için amacına ulaşıyor. Filmin 1971’de geçtiğini ve gerçek bir olaydan alındığını da yazmak lazım.  Lorraine ve Ed Warren adlı kişiler gerçekten var ve bu kötü ruh çıkarma ayinlerinden topladıkları kötü alet edevatları -diyeyim- müze haline getirdikleri bir yerde sergilemektedirler. Gerçi Lorraine sergilemekte, Ed Hakk’ın rahmetine kavuşmuş.

Oyunculuklarda oldukça başarılı. Bu konuda tatmin olduğumu söylemeliyim. Ancak aile reisi olan Roger Perron karakteri çok pasif kalmış. Yan karakterler, çocuk oyuncular da oldukça başarılı. Lorraine rolünde Vera Farmiga, Carolyn rönünde Lili Taylor‘ı görüyoruz. Zaten bu iki isim yetiyor bize. Tabi bu da olmasaydı dediğim şeyler var filmde ama yinde son dönemde izlenecek iyi bir korku filmi.

Yönetmen: James Wan

Senaryo: Chad Hayes, Carey Hayes

Oyuncular:

Linkler:

http://www.imdb.com/title/tt1457767/