The Hunger Games: Catching Fire

Başarılı bulmadığım devam filmleri arasında The Hunger Games: Catching Fire’da var. İlk film olan The Hunger Games‘te de bazı sorunlar olduğunu ve başarılı bir oyuarlama olmadığını belirtmiştim. Hikayede oldukça fazla eksiklikler vardı. Bu eksikliklerin üstüne The Hunger Games: Catching Fire’da bir şeyle inşa etmeye çalışmış ama bu inşa çalışmasında da bir çok havada şey var. Yani pek mantık yürüyemiyorsunuz.

Bu filmde de yönetmen değişikliği yaşanmış. İlk filmde hem senaryoya katkısı olan hemde yönetmenlik koltuğunda oturan Gary Rose bu filmde yok. Yerine Constantine ve I Am Legend gibi filmlerden tanıdığımız Francis Lawrence oturmuş yönetmen koltuğuna. Bu iki filmde de gördüğümüz yönetim dağınıklığının The Hunger Games: Catching Fire’e de ekti ettiğini görüyoruz.

Hikayeden midir bilmem ama görsel efektlerin bu kez pek fazla albenisi yoktu. Film canlılığını yitirmiş sıkıcı bir havada geçiyordu sürekli. Aksiyon sahneleri il filmde gördüğümüz kadar başarılı değildi. Açıkçası teknik açıdan pek bir şey bulamadım filmde. Nasılsa devam filmi meraklısı gelir ilk filmin gişesiyle devam ederiz mantığıyla sanki bütçe biraz kısılmış. Tabi bu da filmin albenisini götürmüş.

Film görsel olarak beni tatmin etmezken kurguda da sıkıntılar gördüm. Sanki bu film ilinin devamı değil tekmiş gibi davranırken bazı yerlerde geçmişe dönmesi bana garip geldi. Aynı şekilde ana karakterlerin oyunlardan sonraki durumu hiç verilmedi. Zaten filmde zaman kavramı tam anlamıyla karmaşaydı.

İlk oyunu Katniss Everdeen ve Gale Hawthorne kazandıktan sonra kasabalarına geri dönmüşlerdir. Bölge halkları Katniss sebebi ile umutlanmıştır. Bunun farkına varan yönetim ise onların umudunu kırmak için yeni yollara başvurur. Öncelikle yönetim Katniss ve Gale’i evlendirmeye karar verir. Katniss ve Gale aynı zamanda yönetimi öven konuşmalara zorlanınca yönetim onların sonunu getirmek için yeni bir özel oyun hazırlar.

Bu oyunda Katniss ve Gale daha önceki birincilere karşı savaşacaklardır. Yani hepsi birer profesyoneldir. Bir adaya kapatılır ve taraflar seçilir. Bu arada yönetim tarafından halka baskı ve zulüm gelmiştir. Amaç onları korkutmak ve sindirmektir. Ancak Katniss ve Gale bu savaştan da başarılı bir şekilde çıkarlar.

Burada yönetimin içinden yani o üst düzey insan tabakasından da Katniss’e yardımcı olanlar çıkar. Yani aslında bir başkaldırının ön hazırlıkları yapılmaktadır ama bu stratejik durumdan film pek fazla bahsetmiyor. İlk filme göre ağır olmasına rağmen film daha çok Katniss ve Gale’in gönül işlerine yer ayırmış. Toplumsal olarak film kesinlikle değerlendirilmemiş.

Filmin geri kalanı ise aksiyona ayrılmış. Belirttiğim gibi aksiyonda ilki kadar başarılı değil. Şöyle bir baktığımızda zaten ilk filmin kopyası gibi. Biraz kasaba yaşantısı, yarışma için seçimler, sunum, yarışma ve final. Bu kez ek olarak final bir sonraki filmin sanki daha iyi olacağını gösteriyor. Zaten öyle de olması gerekir.

İlk filmde oyun performansları çok iyi değildi ama bu filmde de iyi diyemeyeceğim. Yine Jennifer Lawrence‘in olması bence film için bir artı. Bu arada filmi izlediğim günün ertesinde Philip Seymour Hoffman‘ın da ölmesi çok manidardı. Özetlemek gerekirse ilkinin yanından geçmeyen ruhunu kaybetmiş bir devam filmi The Hunger Games: Catching Fire. Sırf seriyi devam ettirmek amacıyla izlenebilir.

Yönetmen: Francis Lawrence

Senaryo: Simon Beaufoy, Michael Arndt, Suzanne Collins (Kitap)

Oyuncular:

Linkler:

http://www.imdb.com/title/tt1951264/

http://www.catchingfiremovie.com/