Öncelikle güzel bir film diyerek başlayayım yazıma. Bildiğimiz agresif komedi yok. Dram yönü ağır, kara mizah diyebiliriz film için. Kadroya bakıp kahkaha bekleyenler kesinlikle kanmasın. Film sakin sakin ilerliyor, ilerlerken sizde ekrandan gözünüzü alamıyosunuz. Başarılı bir senaryo çıkmış ortaya, başarılı bir kurgu. Oyunculuklarda başarılı oluca tadından yenemez bir film çıkmış ortaya.
Film, hayatından sıkılmış bir adamı anlatıyor. Celal, karısı ve çocuğuyla mutsuz hayat sürmektedir. gözü sürekli dışarıdadır. Celal, abisi Cemal’le birlikte elektrik dükkanı işletmektedir. İşleri de pek iyi gitmemektedir. Celal arada sırada abisi ile Samsun’a pavyona gitmektir. Pavyonda çalışan Sibel adlı bir kadına aşıktır. Tabi bu aşk Celalin başına dert açar. olan aşkı Celal’in başına dert açacaktır.
Sibel, Celal’den borç para isteyince, Celal karısı Sevilay’ın, Almanya’da yaşayan babasının gönderdiği paraları ondan habersiz alır. İşler ortaya çıkmasın diye, bir plan yapar. Karısı ve arkadaşları ile bir gün pikniğe gidecek, arabanın kapısı açılacak ve karısı düşecektir. Celal bu planı uygular ve Sevilay düşer. Bir hafta kadar, Sevilay ortaya çıkmaz. Celal’in istediği olmuş gibi gözükmektedir. Ancak olaylar Celal’in istediği gibi gelişmez. Yine mutlu olmamıştır. Bir hafta sonra Sevilay geri geldiğinde ise Celal için olaylar hepten karışır.
Güzel ve sade bir hikayesi var Vavien’in, filmin Erbaa’da çekilmiş olması ayrı bir güzellik yapmış. Filmde o sıradanlık atmosferi başarılı olarak verilmiş. Komşunuzun başına gelenleri izliyormuş gibi hissediyorsunuz kendinizi. Bir Anadolu kasabasında karşınıza çıkabilecek olaylar bütünü karşılıyor sizi,yan hikayelerine varıncaya kadar.
Ancak belirtmeden geçmeyeyim, Engin Günaydın‘a Burhan Altıntop karakteri oldukça yapışmış durumda. Sanki her filmden bir Burhan Altıntop karakteri çıkacakmış gibi geliyor. Bunu bize hissettiren belkide kendisi. Ancak Celal karakterinin kısmen de olsa Burhan karakterine kaydığını gördüm. Bu biraz ne izliyorum sorusunu sordurdu bana ama kısa süren yanılsamalardı bunlar. Binnur Kaya için ise güzel bir oyunculuk sergilemesine rağmen oynadığı karakter, Yabancı Damat’taki karakterle bana bir geldi. Belki biraz daha sessiz sakini. Yani iki karakter de arada başka karakterleri andırıyordu. Özgün tek karakter ise, Settar Tanrıoven‘in oynadığı Cemal karakteri idi. Oyunculuk ile de birlikte kimseye benzemeyen başlı başına bir karakter çıkmış ortaya. Elbette karakterler bu şekilde de yazılmış olabilir. Bu açıdan baktığımızda ise iyi bir oyunculuk var karşımızda.
Film kurgusu ile ilgili devam edersek, akıllıca bir senaryo çıkmış ortaya. Havada kalan bir şey yok. Her şey izleyiciyi yormadan anlaşılır bir şekilde akıp gidiyor. Acaba filmde mutlu son olmak zorunda kıydı diyorum… Bu birazda Celal için tilkinin dönüp dolaşacağı yer kürkçü dükkanı olurmuş sözünü doğrulatıyor. Celal finalde parayı teslim etmesine rağmen, yaratmış olduğu karakter, onun durulmayacağı yönünde. Belki de o yüzden finaldeki mutlu gözüken son pek filme oturmamış.
Film genel olarak ve döneminde çıkan filmlerle kıyaslandığında oldukça başarılı. En azından Türk sinemasına ayrı bir tarz gelmiş diyebiliyorsunuz. İzlenebilir bir film.
Yönetmen: Durul Taylan, Yağmur Taylan
Senarist: Engin Günaydın
Oyuncular:
| Engin Günaydın | … | Celal | |
| Binnur Kaya | … | Sevilay | |
| Settar Tanrıoven | … | Cemal | |
| Serra Yılmaz … Millet vekili |
|||
| İlker Aksum | … | Televizyoncu Sabri | |
| Günes Berberoğlu | … | Sibel | |
| Tolga Coşkun | … | Huseyin | |
Linkler:
Siz ne düşünüyorsunuz?