herkesin uzanamadığı bir aşkı vardır. erişmek kavuşmak ister ama bir yandan da buna cesaret edemez. cesaretten öte aslında eriştiğinde hayalindeki kişiyle tezat oluşturacağından korktuğu için erişmek istemez. tabi bu birazda işin platoniklik kısmını zevk edinmiş kişilerle bağdaştırılabilir.
söz konusu şey sadece aşkla alakalı değil, hayranlıkla da alakalıdır. tv de gördüğünüz birine haytan olmuşsunuzdur, konuşması mimikleri sizin için fevkalade mest edicidir. sürekli tanışmak istersiniz. peki tanışma fırsatı elinize geçtiğinde ne yaparsınız? ben tanışmam, ya da onu canlı olarak görmekten çekinirim. elbette ki her insan hatalıdır, ancak erişemediğiniz kişi sizin hayalinizdeki o kişiyle yoğurulacağı için hayal kırıklığına uğrama ihtimaliniz büyük. insan bir şeylere bağlanmaya ihtiyacı olduğu bir gerçek ve bu bağlantıların da kolay kolay bulunamayacağını hesaba katarsak. onu öldürmeye hiç gerek yok…
e bu yüzden “yakın olmak için uzak dur benden”
*”kargo – şairin elinde”
Siz ne düşünüyorsunuz?