yalnızlık…

burası biraz soğuk. öyle ki buhar şeklinde dışarıya çıkan kirli hava ellerimi ısıtmaya bile yetmiyor. bu karbondioksit miydi? yakında donmaya başlayacağından eminim. işin en kötü tarafı ise bu soğukta ince ince yağan yağmur. birileri, bir şeyler açıkta kalan yerlerime iğneler batırıyor sanki. insanlar içeride. camlar buhar yapmış, buradan pek mutlu görünüyorlar. ben neden mi dışarıdayım, karizma yapmak için mi? yoksa yalız kalmak istediğim için mi? hepsine kocaman bir hayır diyebilirim. sadece kalabalıklar içinde yalnızlık daha sert vuruyor yüzüme…