Kategori: Pazartesi Sendromu Kuşağı
-
Pazartesi Sendromu Kuşağı
—
yazar:
Sanki biraz daha fazla dönüyorum geriye. Her dönüş gelecekten çalınan adımlar gibi. Aslında biraz beklesem, belkide aklıma bile gelmemiş hayallerin kapısını açacağım. Biliyorum artık gerçeklere dönmenin vakti geldi. Kim olduğumu anlamanın. Ne yapabileceğimi bilmenin. Artık siluetlerin ardına saklanmadan, gerçek bir birey olabilmenin… Hungry Lucy, Stay < p style=”text-align: center;”>
-
Pazartesi Sendromu Kuşağı / b.b.a.
—
yazar:
Sıklaşan sendromlara bir yenisi eklendi. Korkarım yakında sayfa sadece sendromlardan ibaret olacak… Sessizce dinleyeceğiz sadece. Bazen burun bükerek, bazen eşlik ederek. Hayatı unutmuş gibi. Eski ile şimdi arasında ne fark var biliyor musun? Eskiden bütün karakterler olurdum, hayalini kurduğum kalemle can buldurduğum hepsi. Küçük tanrıyı oynamak, şekilden şekle girmek en büyük mutluluktu bana. Şimdi ise…
-
Pazartesi Sendromu Kuşağı
—
yazar:
Biraz ölmek lazım, yada biraz tatmak yaşadığını fark etmek için… hep dibe vuruyoruz, çıkanımız ise nadir… şimdi hangisine inanmalı? < p style=”text-align: center;”>
-
Pazartesi Sendromu Kuşağı
—
yazar:
Sıcaklar aldı balını gidiyor… Tabi daha da artacaktır. Bir de yaz geldi diye, festivaller de başladı. Şüphesiz yazın en iyi festivali, Sonisphere Festivali. Ancak ben gidemiyorum. Belli olmayan planım, belirlenip; hafta sonunu boşa çıkarınca, en çokta izlemek istediğim grupların sahne aldığı pazar günü biletlerine saldırırcasına biletix sayfasında atraksiyonlarda bulundum ancak o güne ait tüm biletler tükenmiş… aslında evimin beşiktaş’ta…