başlıksız…

açlığımdan kaldığını düşündüğüm mide kazıntısı, şişenin dibine yakınlaşmaya çalışırken uzaklaştığım hayatın ağrılı uğultusu… sanki biraz daha polarize hayat, yapıştırıldığında göz almayacak şekilde.
anlamsız cümlelerin at koşturuşu.
her şey belirsizlik… dokunduğum, hissettiğim. algıladığım her şey.
kimsesiz kelimelerin içindeyim. varlığıma inandıklarını düşünüyorum. yoksa neden kafa patlatsınlar ki benimle… göz uçlarıya bakıp geçtiklerini düşünmüyorum. bir sokak köpeği edası yok üstümde. evet andırıyor olabilirim, yada fevri davrana bilirim korkmalarda ancak aramızdaki münasebet bundan ibaret.
bırakın anlasınlar. anlatmaya çalışsınlar saçmalıklar arasındaki saçmalıklarımı, kimin umurundaki, dökülmüş derilerimiz sele selpe…
hayat