İlk filme şuracıkta yer vermiştim. Fırsatını yakalayınca da ikincisini izleyeyim dedim. İlk filmdeki ikilimiz Ali Akbar Fateh Khan ve Jai Dixit bu filmde de yine beraberler. Arkadaşlıklarını biraz daha ileriye taşımış Ali Akbar polis teşkilatına dahil olmuştur. Tabi ikisi birbirinin partneri olmuştur.
İkinci filmin de süresi iki buçuk saat. Araya giren dansları çıkarırsak filmden geri kalan süre zarfında sürekli aksiyon dahil filme. Zaten filmin daha ilk dakikalarından aklımızın alamayacağı bir aksiyon ile başlıyor film. Aklımızın alamayacağı diyorum cidden öyle. Mantık sınırlarını zorlayan bir aksiyonla açılıyor perde. Tabi ilk filmden olan bitene aşina olmayan için bu sahneler biraz abartı gelebilir. Continue reading “Dhoom 2”→
Oldukça eğlenceli bir izlenim ve kurguya sahip bir film Seven Psychopaths. Eğlenceli dediysem de komedi değil elbette. Bildiğiniz düşündüğünüz psikopatlar filmde mevcut. !f İstanbul’da Galalar arsında karşımıza çıktı ve aslında Türkiye’ye çok geç geldiğini düşünüyorum. Şu ana kadar izlediğim en iyi festival filmi diyebilirim Seven Psychopaths için. Yazar, yönetmen, senarist Martin McDonagh‘in ellerinden çıkmış bu işte. Kurgusu sık dokunmuş başarılı bir film.
Öncelikle filmin adının beni yanılttığını söyleyebilirim. Beklediğim yedi psikopat beni tam olarak tatmin etmedi. Filmin ilk yarım saatinde de zaten aksiyon ve psikopatlılık hat safhadayken film iyi yolda beklediğim gibi gidiyor derken birden beni yanıltmaya başladı. Tabi bu yanılma aklımda kurguladığım filmi suya düşürürken karıma apayrı izlenimi zevkli bir film çıkarttı karşıma. İyi kide böyle olmuş demedim desem yalan olur. Continue reading “Seven Psychopaths / 7 Psikopat”→
Survivor temalı filmlerin biri de 2009 yapımı 10 eok (10 million). Diğer filmlerde genelde suçluların bir bölgeye salınıp birbirlerini öldürdüğünü görüyoruz ama burada biraz farklı. Film 114 dakika yer yer bu dakikalar bana hiç bitmeyecekmiş gibi geldi. Bunun sebebi karakterlerin çektikleri sıkıntıyı yaşamaları mı, yoksa zaman zaman düşen tempodan kaynaklı kendini tekrar eden sahneler mi bilemedim.
10 eok senarist ve yönetmen Jo Min-ho‘nun ikinci filmi. Filmin olay örgüsü için başarılı diyebilirim. Film oldukça reel ilerlerken zaman zaman gerçekliğin dışına çıkıyor. Bu çıkış ise filmdeki odaklanmanın kopmasına sebep oluyor. Continue reading “10 eok”→
Misfits, izlediğim bir kaç film, dizi sonunda İngiliz gençliğindeki amaçsız boşlukları hissetmeye başlamıştım. Akabinde Cherrybomb’u da izleyince aslında İngiliz gençlerinin amaçsızlıklarını daha iyi anladım. Demek ki İngiltere gençliği son dönem dizi ve filmlerde gördüğümüz genç kriterlerine birebir uyuyor. Filmin baş rollerinde Robert Sheehan‘i görüyoruz. Burada ki karakteri de Misfits’de ki karakterine çok yakın ve biraz daha günümüz gerçeğine uygun. Robert Sheehan’e yine başarılı bir şekilde kıvırabileceği bir rol verilmiş ve Sheehan’de bu rolün altından başarıyla kalkmış.
Bir diğer başrol oyuncusu Rupert Grint‘i ise Harry Potter’dan tanıyoruz. Daniel Radcliffe’e oranla Rupert Grint’in daha başarılı bir oyuncu olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki bu filmdeki başarılı oyunculuğu da her şeyi ispatlıyor zaten. Film her ne kadar çok iyi oyunculuk gerektirmese de, oyuncular karakter yapılarına iyi bürünmüş.
Filmin anlı görüntüleri izleme zevkine zevk katıyor. Mekanlar fazla boğucu değil. James Nesbitt bu yine oyunculuğun altından başarılı bir şekilde kalkmış. Filmin en güzel yanı ise müzikleri. Güzel müzikler eşliğinde klip izliyormuş gibi hissettiriyor film. Filmin esas kızı her şeyin ana kaynağına geldiğimizde Sheehan ve Grint kadar başarılı bulmadım Kimberley Nixon‘ın oyunculuğunu filmde göze çarpan tek oyunculuk oydu.
Filmde oldukça basit bir hikaye işlenmiş. Filmin kurgusu ise biraz anlamsız. Bazı bölümlerdeki geçişler çok ani ve anlamsızca olmuş. Yer yer ne oldu demekten kendinizi alamıyorsunuz. Bu bağları birleştirmek için ise müzikler kullanılmış. Film iyi ve kötü ailenin çocuklarının bile bir kız yüzünden zıvanadan çıkabileceklerini ispat etmek istemiş film. Filmin başında iki karakterimizin dayak yemiş şekilde sorgudaki halini görüyoruz. Bu da filmin sonunda mı başında mı olduğumuzu anlamamızı engelliyor. Sonra görüyoruz ki olanlar anlatılacak bize.
Malachy ve Luke iki yakın arkadaştır ancak bir o kadar da zıt ailelerden gelme zıt kişiliklere sahiptirler. Luke derslerinde başarılı düzgün bir ailesi olan çocuktur. Malachy ise uyuşturucu satıcısı ve bağımlısı olan bir babanın oğludur. Abisinin çalıştığı şirketin evlerinin birinde yaşamaktadır. Luke yaz tatilinde, Crilly’in işlettiği spor salonunda çalışmaktadır. Malachy ise onu sık sık ziyarete gider. Tatil sebebi ile Crilly’in kızı Michelle buraya gelir. Malachy ve Luke ise ilk seferde gördükleri Michelle’den hoşlanırlar ve onunla birlikte olmak için iddiaya girerler.
Michelle’in ise psikolojik sorunları vardır. İki arkadaşa adrenalin yaşamak için bu iki kardeşi birbirine düşürür ve onlarda küçük çaplı suçlar işlemelerini ister. İki arkadaş birbirlerini rakip gibi görerek kendilerini kıza ispat etmek için türlü oyun çevirirler. Tabi oyunların dozu giderek artar. Bir gün Crilly bu işe dur der ve kızını annesinin yanına göndermek ister. Son gece Michelle hem babasından intikam almak hem de iyi vakit geçirmek için spor salonuna izinsiz girerler ve büyük bir parti düzenlerler. Ancak sabahında Crilly onları yakalar ve olanlar olur.
Filmde Michelle’in psikolojik sorunları tam olarak yansıtılamamış. Daha çok iki arkadaşın çekişmeleri gibi duruyor film. İki arkadaşın ailelerine de film değiniyor ancak bu konuda da pek fazla ayrıntı verilmemiş. Özetle film insanı sıkmayan, kolayca vakit geçirten bir film. Çok şey beklememek lazım.
L’autre monde konusu itibari ile insanı kendine çeken, ancak oyunculuk, kurgu ve işleyiş bakımından pekte bekleneni vermeyen bir film. Filmin yönetmeni Gilles Marchand. Yönetmen Qui a tué Bambi? filmi ile 2003 yılında festivallerde asından bahsettirmiş. Bu filmin fragmanını izlediğimizde bile aslında L’autre monde’un daha amatörce çekildiğini anlayabiliyoruz. L’autre monde 2010 yılında yapılmış ve sanal ile gerçeklik arasında giden bir kaç karaktere değiniyor.
Sanal ile gerçeklik arasında gidip gelen karakterler o duyguyu verememiş. Burada oyunculuklara yüklenmek biraz boş olur. Filmin senaryosuna baktığımızda bir çok noktanın altının doldurulmadığını görüyoruz. Hal böyle olunca oyuncular da oynayacak bir şey bulamıyorlar ve karşımıza böyle bir film çıkıyor.
Filmde sanal dünyaya girdiğimiz andan itibaren animasyon ile karşılaşıyoruz. Animasyonlar standart bir şehir oyununda rastladığımız cinsten. Sanki SimCity’de karakteri hareket ettirmişler ve bunları konuşturmuşlar. Senaryonun karakterlerinin duygu ve düşüncelerini, ruhsal durumlarını anlatma konusunda başarısız. Aksiyonsuz geçen filmde ve bu film dram statüsünde ise bu hissiyatı vermemesi insanı sıkıyor. Ancak tüm bu olanlara rağmen filmde sürekli bir şey olacak duygusu filmin sonunu getirmenize olanak tanıyor.
Film sanal dünyanın etkisini anlatmaya çalışırken bunları kullanan hastalıklı karakterleri de karşımıza çıkarıyor. Aslında film için Hideo Nakata‘nın Chatroom‘unun bir benzeri diyebiliriz. Ancak o kadar etkili diyemeyeceğim bu film için. temel olarak iki filmin konusu aynı.
Filmde intihardan genç çiftin hayatını kurtardığı Audrey karakter gözüme çarpan oldu. Karakteri canlandıran Louise Bourgoin başarılı oyunculuk çıkarmış tabi göz doldurmada güzelliğinin etkisi de büyük. Audrey karakteri internette bir oyun sitesinde tanıştığı çocukla intihara ederken, Gaspard ve Marion tarafından kurtarılır. Gaspard daha sonra Audrey ile tekrar karşılaşır ve içini bir merak kaplar. Onun takıldığı internet sitelerinde takılır. Audrey’i elde etmeye çalışırken, içine düştüğü durumdan kurtulmaya çalışır.
Aslında filmde internet sitelerinin insanların amaçları konusunda nasıl kullanıldığını anlatıyor. Bunun yanı sıra film sanal ve gerçeklikteki iki ayrı karakterin hayatlarının birbirine karıştırılması hususuna değinilmiş. Saplantıların bu sanal dünyanın insanları nasıl birbirinden kopardığı ve asosyalliğe ittiği hikayesi de mevcut filmde.
Filmin durağan havası hikayede yer alan boşluklar filme adaptasyonu zorlaştırıyor ve izleyiciyi sıkıyor. Kısacası olmamış bir film L’autre monde. İstediğini aktaramamış. Arkadaş arasında çekilmiş biraz sanatsal olmaya çalışan bir film.
