Hayao Miyazaki maalesef bu filmde anime sektörüne veda etti. Tabi dayanamayıp tekrar bir şeyler çıkarmaya çalışır mı bilmiyorum. Temennim de yeni animeler yapması yönünde. Kaze tachinu’de güzel bir film olmasına rağmen Miyazaki’nin diğer filmleri yanında biraz sönük kalıyor. Bu film diğerlerinden çok daha farklı bir film.
Filmi diğerlerinden ayıran en büyük özellik Miyazaki’nin her hikayesinde bulunan güçlü kadın karakterini bu hikayeye eklememesi. Evet aslında hikayede böyle kadın karakterler var ama Miyazaki onlara çok fazla yer vermemiş. Hikaye hayaller ve aşk üzerine otutturulmuş. Ben bu animasyonda Miyazaki’nin o etkili müzik kullanımına da pek rastlamadım. Diğer animelerde müzikler dilimize dolanır bizi bizden alırdı. Bu anime ise biraz daha müzik konusunda sade olmuş.
Hikaye Jirô Horikoshi’yi anlatırken biraz dağınık ilerliyor. İlk defa Miyazaki’nin bir hikayeyi bu kadar dağınık tuttuğunu görüyorum. Dağınıklık sebebi ile zaman zaman hikayeyi takip etmekte zorlanıyorsunuz. Diğer filmlerde olan fantastik yön bu filmde yok. Fantastik denebilirse eğer bu şekilde karşımıza sadece Jirô’nun rüyaları çıkmış. Miyazki’nin son filmi daha gerçekçi ve daha duygusal olmuş.
Jirô uçak sevdasıyla yanan bir çocuktur. Tek istediği bir uçakla uçmaktır. Ancak gözlerinin ileri derecede rahatsız olması onun bu isteğini gerçekleştirmesinin önüne geçer. O da pilot olamıyorsam uçak mühendisi olurum diyerek çalışmaya başlar. Başarılı da bir mühendis olur. Okulda okurken tren yolcuğu sırasında bir kız ile tanışır. Ondan etkilenir ama Jirô’nun hayalleri daha önemlidir. Neyse ki kader onu tekrar karşısına çıkarır ve evlenirler. Ancak Jirô’nun düşmeyen uçak yapma sevdası, bu iki sevda arasında gidip gelir. Öyle ki karısı da veremdir. Az zamanı kalmıştır. Jirô’nın ikilemini bir eliyle karısının elini tutarken, bir eliyle çalışmasında görürüz.
Animede buna benzer çok fazla küçük hikaye var ve ana hikayenin yanında çok fazla yan hikayeye değinilmiş. Tabi bu yan hikayeler bir yerden sonra ana hikayeyi unutmamızı sağlıyor. Sürekli yaşanan depremler, insanların Tokyo’yu yeniden kurmaya çalışması, 2. Dünya Savaşı, Japonya – Almanya ilişkileri, savaşta Japonların çektikleri, iş hayatı, hastalıklar, uçakların kullanım amaçlar, teknik konular, aşk derken oldukça hareketli ve yorucu bir hal alıyor anime. Tabi bunların içerisinde bazı sahnelerde akılda kalıcı ve yer edici sahneler. Ancak belli bir bütünlük yok.
Miyazaki bu filme bir dönem Japonya’sını çok iyi bir şekilde gözler önüne sermiş. O yoksul halk şimdi nasıl odu da bu hale gelebildi diye soruyor insan ister istemez. Bir de başlarına bela olan depremler var.
Her ne kadar ben biraz daha eski filmlerini aratan fantastik öğeler içeren bir film bekliyor olsam da başarılı bir anime Kaze tachinu. Zaten aksi iddia edilemez. Çizimler, renk kullanımı, karakter ayrıntıları yine dört dörtlük. Ama yinede aklıma takılıyor keşke biraz daha toplu bir hikaye olsaydı. Umarım bizim son diyen müzisyenlerimiz gibi yapar Miyazaki tekrar geri döner.
Yönetmen – Senaryo: Hayao Miyazaki
Seslendirenler:
| Hideaki Anno | … | Jiro Horikoshi | |
| Miori Takimoto | … | Naoko Satomi | |
| Hidetoshi Nishijima | … | Honjo | |
| Masahiko Nishimura | … | Kurokawa | |
| Stephen Alpert | … | Castorp | |
| Morio Kazama | … | Satomi |
Linkler:
Siz ne düşünüyorsunuz?